29 lat temu powstała Amica Wronki

21 czerwca 1992 w wyniku połączenia się Błękitnych Wronki oraz Czarnych Wróblewo powstała Amica Wronki. Rozpoczęła się piękna piłkarska historia.

Trzy razy zdobyty Puchar Polski, dwukrotnie Superpuchar Polski, dwukrotnie wywalczony brązowy medal w ekstraklasie. Pierwszy Polski klub, który dotarł do fazy grupowej Pucharu UEFA. A także liczne sukcesy w szkoleniu młodzieży, w tym Mistrzostwa Polski w kategorii do lat 17 i do 19.

Niezapomniane mecze w europejskich pucharach z Atletico Madryt, Glasgow Rangers, Malagą CF czy Herthą Berlin. Klub, który po awansie na najwyższy szczebel rozgrywkowy w Polsce, nigdy z niego nie spadł. Wiele meczów i emocji. Wychowanych wielu znakomitych piłkarzy, którzy dzięki grze w Amice mogli zagrać w dobrych europejskich klubach czy Reprezentacji Polski.

Mimo że Amica Wronki jako klub piłkarski nie funkcjonuje już od 2012 roku, to jego spuścizna wywiera wpływ na piłkarską Polskę do dzisiaj. We Wronkach przecież ulokowane są najważniejsze obiekty Akademii Lecha Poznań. Po międzynarodowych boiskach do teraz biegają zawodnicy, którzy swoje pierwsze kroki w piłce nożnej stawiali właśnie we Wronkach.

Ale jak to było? Jak doszło do tego, że we Wronkach powstał klub piłkarski, który tak mocno zakorzenił się w najnowszej historii piłki nożnej w Polsce? Zapraszamy do lektury fragmentu książki 95 lat piłki nożnej we Wronkach autorstwa Tobiasza Chożalskiego. Fragmentu poświęconego pierwszemu sezonowi istnienia Kuchennych.

Aby zrozumieć to, co wydarzyło się latem 1992 roku należy cofnąć się o dwa lata i z Wronek przenieść się do pobliskiego Wróblewa. Po zakończeniu sezonu 1989/1990 w zespole Czarnych, który występował w pilskiej Klasie B, pojawił się człowiek, który bardzo wiele zmienił na piłkarskiej mapie Polski – Ryszard Forbrich.

Wszystko zaczęło się jednak od nieżyjącego już Wiesia Chojana, który był prezesem LZS Czarni Wróblewo i kiedyś wpadł do mnie z informacją, że rozwiązuje klub, bo już nie ma za co jeździć z drużyną w dalekie trasy. To była Klasa B, a na mecze trzeba było przemieszczać się i po 150 kilometrów w dawnym województwie pilskim. Wówczas po raz pierwszy w życiu wykorzystałem piłkarskie znajomości. Już nie byłem anonimowy dla Mariana Kustonia i kilku innych znaczących ludzi z Poznańskiego OZPN, którzy wykazali dużo zrozumiałości.
A przede wszystkim zadziałali szybko – momentalnie przenieśli klubik z liczącej kilkaset ludzi wioski do rozgrywek prowadzonych przez stolicę Wielkopolski. Teraz w trasy wyjeżdżało się za miedzę, do okolicznych miejscowości. Najdalszy rywal był oddalony o bodaj 20 kilometrów. Za ten skuteczny manewr zostałem mianowany menedżerem Czarnych.

wspomina „Fryzjer”.

Przejście Czarnych Wróblewo pod egidę Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Poznaniu miało niebagatelny wpływ na późniejsze podjęcie decyzji o fuzji. Czarni za sprawą Ryszarda Forbricha mieli strategicznego sponsora w postaci Fabryki Kuchni Wromet, którą zarządzał wówczas Wojciech Kaszyński.

We Wróblewie było wszystko, czego potrzeba w działalności profesjonalnego klubu z wyjątkiem jednego – dobrego pełnowymiarowego boiska. Tym z kolei dysponowali Błękitni Wronki. Do dziś wielu ludzi uważa, że zaangażowanie mocnego sponsora miało na celu wyłącznie przejęcie obiektów znajdujących się przy ul. Leśnej.

Strona „wrometowska” bardzo jest tym układem zainteresowana, chociaż z oficjalną propozycją połączenia się miał wystąpić Zarząd Błękitnych, którzy potrzebują mocnego finansowego wsparcia.

Pismo Zarządu Błękitnych Wronki do Fabryki Kuchni Wromet, 1992 rok

Oba zespoły porozumiały się w sprawie powstania jednej mocnej drużyny reprezentującej gminę Wronki. Oficjalnie połączenie LZS Czarnych Wromet Wróblewo z Błękitnymi Wronki nastąpiło 21 czerwca 1992 roku. W wyniku przeprowadzonej fuzji powstał Klub Sportowy FK Amica Wronki. Barwy klubu ustalono na niebiesko-biało-czerwone.

Lokalne animozje były na tyle poważne, że z jednej i drugiej strony ludzie stawali okoniem. Był to czas, kiedy niejeden sąsiad wała mi pokazał. Znaczy na tyle oceniał szanse, że klub z Wróblewa przeprowadzę do Wronek. A i pogróżek było sporo – na wypadek, gdyby miało mi się to mimo wszystko udać. (…) W przeddzień inauguracyjnego spotkania kibice Błękitnych odgrażali się, że przeorają pługiem boisko wzdłuż i wszerz, żeby skutecznie uniemożliwić urzeczywistnienie tego – chorego, jak określali – pomysłu. Trzeba więc było stadionu pilnować całą noc, bo narwanych we Wronkach i okolicach nigdy nie brakowało. Pamiętam, że w ochronę placu gry zaangażowana była spora grupa oddanych mi kibiców. (…) To wszystko rodziło się w bólach, na przekór lokalnej społeczności, a miejscowa wiara jeszcze długo na meczach złośliwie krzyczała dopingując naszych zawodników: Błękitni, Błękitni!

opowiada Ryszard Forbrich.

Sezon 1992/1993

W związku z tym, że przed fuzją wróblewianie występowali w Klasie A organizowanej przez OZPN Poznań, nowo powstały klub mógł rozpocząć swoją piłkarską przygodę od występów w okręgu poznańskim. Niespodziewana reorganizacja rozgrywek piłki nożnej na niższych szczeblach sprawiła, że Amica Wronki zamiast do „okręgówki”, trafiła od razu do grupy południowo-zachodniej Klasy Makroregionalnej.

Pierwsze władze nowego klubu tworzyli: Stanisław Grynhoff – prezes Zarządu, Wojciech Kaszyński – dyrektor naczelny fabryki, Marek Jankowski – dyrektor ds. technicznych fabryki, Krzysztof Wiśniewski – członek Zarządu, Ryszard Forbrich – wiceprezes Zarządu i menedżer oraz Marek Pogorzelczyk – kierownik drużyny. Trenerem Amiki Wronki został Jarosław Szuba, który w przeszłości prowadził między innymi I-ligową Olimpię Poznań. W pierwszym zespole grali: Tadeusz Fajfer, Jarosław Jezierski, Robert Kwiatkowski, Remigiusz Marchlewicz, Michał Okoń, Przemysław Biedziak, Karol Brodowski, Piotr Nowacki, Dariusz Dudek, Błażej Gacek, Mariusz Laskowski, Robert Mak, Dariusz Sobański i Jacek Góral. Po rundzie jesiennej dołączyli także: Grzegorz Kijek (z Elektromisu Pniewy), Matuszek (ze Sparty Oborniki), Rajmund Koperek (z Petrochemii Płock) i Roman Wachowiak (z Lecha Poznań).

Nie jesteśmy Miliarderem Pniewy ani Olimpią Poznań. Fabryka inwestuje i jest to długofalowy pomysł na reklamę naszych produktów. Proszę sobie wyobrazić, że 20-sekundowa reklama w dobrym czasie w TVP kosztuje 500 milionów złotych, a przecież aby osiągnąć efekt, trzeba takich reklam wyemitować kilkadziesiąt.

tłumaczył dziennikarzom wizję nowego klubu prezes Stanisław Grynhoff.

Wyniki rundy jesiennej:

I kolejka: Amica Wronki – Budowlani Nowy Tomyśl (później Pogoń Lwówek) 3:0
II kolejka: Zjednoczeni Przytoczna – Amica Wronki 2:3
III kolejka: Amica Wronki – Sparta Szamotuły 2:1
IV kolejka: Łucznik Strzelce Krajeńskie – Amica Wronki 0:2
V kolejka: Amica Wronki – Orkan Ptaszkowo 1:0
VI kolejka: Osadnik Myślibórz – Amica Wronki 0:0
VII kolejka: Amica Wronki – Polonia Condor Nowy Tomyśl 2:0
VIII kolejka: Orzeł Międzyrzecz – Amica Wronki 0:2
IX kolejka: Amica Wronki – Stal Sulęcin 8:1

W zespole lidera nie było słabych punktów, ale nam najbardziej podobali się Piotr Nowacki i Błażej Gacek. Bogatym łupem bramkowym podzielili się: Gacek x2 oraz Dudek, Nowacki, Mak, Laskowski, Brodowski (z karnego) oraz Marchlewicz. Jedyną bramkę dla Stali zdobył przy stanie 0:3 Stanisław Brzeziński. Goście w tym momencie mieli nadzieję na w miarę korzystny rezultat, ale odpowiedź podopiecznych trenera Szuby była zabójcza. Załamani piłkarze Stali z najwyższym trudem uniknęli dwucyfrówki.

X kolejka: Sparta Oborniki – Amica Wronki 0:1
XI kolejka: Amica Wronki – Tarnovia Tarnowo Podgórne 1:0
XII kolejka: Olimpia II Poznań – Amica Wronki 1:4
XIII kolejka: Amica Wronki – Iskra Zemsko 1:0

Wyniki rundy wiosennej:

XIV kolejka: Pogoń Lwówek – Amica Wronki 0:1
XV kolejka: Amica Wronki – Zjednoczeni Przytoczna 2:0
XVI kolejka: Sparta Szamotuły – Amica Wronki 1:3
XVII kolejka: Amica Wronki – Łucznik Strzelce Krajeńskie 8:0
XVIII kolejka: Orkan Ptaszkowo – Amica Wronki 1:3
XIX kolejka: Amica Wronki – Osadnik Myślibórz 2:0
XX kolejka: Polonia Condor Nowy Tomyśl – Amica Wronki 1:1
XXI kolejka: Amica Wronki – Orzeł Międzyrzecz 0:2
XXII kolejka: Stal Sulęcin – Amica Wronki 0:4
XXIII kolejka: Amica Wronki – Sparta Oborniki 3:0
XXIV kolejka: Tarnovia Tarnowo Podgórne – Amica Wronki 0:1
XXV kolejka: Amica Wronki – Olimpia II Poznań 4:1
XXVI kolejka: Iskra Zemsko – Amica Wronki 0:2

Klasa Makroregionalna 1992/1993

1. Amica Wronki – 50 punktów, bramki 66-9.
2. Polonia Condor Nowy Tomyśl – 40 punktów, bramki 56-20.
3. Orzeł Międzyrzecz – 28 punktów, bramki 46-33.
4. Tarnovia Tarnowo Podgórne – 28 punktów, bramki 40:32.
5. Zjednoczeni Przytoczna – 25 punktów, bramki 45-44.
6. Olimpia II Poznań – 25 punktów, bramki 45-51.
7. Iskra Zemsko – 24 punkty, bramki 32-38.
8. Osadnik Myślibórz – 23 punkty, bramki 35-49.
9. Sparta Oborniki – 23 punkty, bramki 35-58.
10. Sparta Szamotuły – 22 punkty, bramki 46-39.
11. Stal Sulęcin – 22 punkty, bramki 32-47.
12. Orkan Ptaszkowo – 21 punktów, bramki 32-43.
13. Łucznik Strzelce Krajeńskie – 21 punktów, bramki 38-51.
14. Pogoń Lwówek – 12 punktów, bramki 26-60.

Na koszulkach piłkarzy, obok napisu Amica, pojawił się napis Magotra – nazwa firmy sprzedającej za granicą wyroby wronieckiej Fabryki Kuchni. Na wiosnę wznowiono prace remontowe na stadionie. Zmodernizowany został budynek socjalny, który został przygotowany na miarę co najmniej II ligi.

czytamy w książce „95-lat piłki nożnej we Wronkach”

fot. Zbiory Wronieckich Spraw