OSP Wronki w trójce najczęściej wyjeżdżających

Ochotnicza Straż Pożarna we Wronkach znalazła się w trójce najczęściej wyjeżdżających do akcji jednostek w całym województwie wielkopolskim. Częściej angażowano tylko straże pożarne z Lubonia i Swarzędza.

Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu podała statystyki dotyczące wyjazdów jednostek straży pożarnej w 2015 roku. Wśród jednostek włączonych do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, Ochotnicza Straż Pożarna we Wronkach znalazła się na trzecim miejscu. Wronieccy strażacy, według statystyk przygotowanych przez KW PSP w Poznaniu, do akcji wyjeżdżali 268 razy. Tyle samo wyjazdów odnotowała OSP Pobiedziska. Drugą najczęściej angażowaną w działania ratowniczo-gaśnicze była jednostka ochotników ze Swarzędza (356 wyjazdów), a na pierwszym miejscu znalazła się Ochotnicza Straż Pożarna w Luboniu z 421 wyjazdami.

Warto zauważyć, że geograficznie obszar operacyjny, który leży pod jurysdykcją ochotników z Wronek, jako jedyny z wyżej wymienionych jednostek nie leży w aglomeracji Poznania. Patrząc choćby pod kątem gęstości zabudowań czy obszarów leśnych, zakres działań strażaków z Wronek różni się od tych ze Swarzędza, Lubonia czy Pobiedzisk.

Innymi jednostkami w KSRG z naszego powiatu, które znalazły się wysoko w tej statystyce są OSP Pniewy – 16 pozycja oraz OSP Kaźmierz – 20 miejsce. Jednostki z sąsiednich gmin, również w zeszłym roku miały pełne ręce roboty. Ochotnicy z Sierakowa wyjeżdżali do zdarzeń 203 razy, a z Wielenia 188. Najczęściej wyjeżdżającą jednostką OSP, niewłączoną do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, w 2015 roku była OSP Kwiatowe z 202 wyjazdami.

Czym jest Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy?
Podstawowym założeniem w budowie systemu ratowniczo-gaśniczego było stworzenie jednolitego i spójnego układu, skupiającego powiązane ze sobą różne podmioty ratownicze tak, aby można było podjąć skutecznie każde działanie ratownicze.
Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy (KSRG) stanowi integralną część bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, obejmującą w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, prognozowanie, rozpoznawanie i zwalczanie pożarów, klęsk żywiołowych lub innych miejscowych zagrożeń.
Konstrukcja systemu zakłada, że zasady realizacji podstawowych zadań ratowniczych są niezmienne i dostosowane do specyfiki wszelkiego rodzaju zdarzeń, również zdarzeń masowych lub klęsk żywiołowych, kiedy siły i środki ratownicze są niewystarczające, a organizacja działań ratowniczych wymaga modyfikacji priorytetów oraz dokonania uproszczeń w procedurach działania.