Wśród laureatów, którzy otrzymali czujniki czadu, znaleźli się: Julita Konieczna, Kazimierz Skrzypczak, Sławomir Woźniak, Jadwiga Radziszewska, Karol Szymczak, Bartosz Hodrych, Weronika Remisz, Monika Skrzypczak. Specjalne wyróżnienie za napisanie fraszki na temat czadu otrzymała Agnieszka Lewicka-Deutsch.
– Nabyć specjalne czujniki, ostrzegające przed wydobywaniem się tlenku węgla – nie są drogie, a mogą uratować życie. Często do kupienia w różnych supermarketach.
– Nie dogrzewać pomieszczeń mieszkalnych piecykami gazowymi bez atestu.
– Wietrzyć pomieszczenia, w których dochodzi do procesu spalania (łazienki wyposażone w piecyki gazowe, kuchnie), a najlepiej zapewnić niewielkie rozszczelnienie znajdujących się tam okien.
– Nie dokonywać przeróbek kominów na własną rękę, czyścić oraz wykonywać prace konserwacyjne z pomocą fachowców – są bardzo mili, a przy okazji kominiarze przynoszą szczęście :)
– Nigdy niczym nie zasłaniać kratek wentylacyjnych.
– Regularnie przeprowadzać kontrole techniczne kuchenek gazowych, piecyków itp.
– Użytkować sprawne technicznie urządzenia, w których odbywa się proces spalania; zgodnie z instrukcją producenta kontrolować stan techniczny urządzeń grzewczych.
– Nie spalać węgla drzewnego w domu, garażu, na zamkniętej werandzie itp., jeżeli pomieszczenia te nie mają odpowiedniej wentylacji.
– Nie zostawiać samochodu w garażu z włączonym silnikiem, nawet jeżeli drzwi do garażu pozostają otwarte.
– W przypadku wymiany okien na nowe, sprawdzić poprawność działania wentylacji, ponieważ nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogorszyć wentylację
– Uchylić okno w mieszkaniu, gdy korzystasz z jakiegokolwiek źródła ognia (pieca gazowego z otwartą komorą spalania, kuchenki gazowej lub węglowej).
– Dokonywać okresowych przeglądów instalacji wentylacyjnej i przewodów kominowych oraz ich czyszczenia. Gdy używasz węgla i drewna, należy to robić nie rzadziej niż raz na 3 miesiące. Gdy używasz gazu ziemnego czy oleju opałowego – nie rzadziej niż raz na pół roku. Zarządca budynku lub właściciel ma obowiązek m.in. przeglądu instalacji wentylacyjnej nie rzadziej niż raz w roku.
Jakie są dwie główne, niebezpieczne właściwości tlenku węgla? Dlaczego są niebezpieczne?Właściwości fizyczne. W temperaturze pokojowej jest to bezbarwny, bezwonny i niedrażniący gaz o nieco mniejszej gęstości od powietrza – lżejszy i niewyczuwalny.Właściwości chemiczne. Jest to gaz palny, na powietrzu pali się niebieskim płomieniem tworząc dwutlenek węgla. W naturze występuje w gazach kopalnianych. Ma zastosowanie w wielu procesach przemysłowych.Toksyczne działanie tlenku węgla wynika z jego większego od tlenu (250–300 razy) powinowactwa do hemoglobiny, zawartej w erytrocytach krwi. Szybko i dobrze łączy się z krwią. Tworzy on połączenie zwane karboksyhemoglobiną (CO + Hb → COHb), które jest trwalsze niż służąca do transportu tlenu z płuc do tkanek oksyhemoglobina (połączenie tlenu z hemoglobiną). Dochodzi więc do niedotlenienia tkanek, co w wielu przypadkach prowadzi do śmierci. Już wdychanie powietrza ze stężeniem 0,16% objętościowego CO, powoduje po dwóch godzinach zgon. O ile przy większych stężeniach (pow. 0,32%) pierwszymi objawami zatrucia jest silny ból głowy i wymioty, to mniejsze stężenia powodują przy względnie krótkim wdychaniu jedynie słaby ból głowy i zapadanie w śpiączkę, jednak i te stężenia powodują po dłuższym kontakcie śmierć.
Jakie są objawy zatrucia tlenkiem węgla?
Objawami zatrucia tlenkiem węgla mogą być: osłabienie pamięci, duszność, upośledzenie psychiczne, zmniejszenie ostrości widzenia, utrata łaknienia, ból głowy, utrata czucia w palcach, senność w dzień, bezsenność w nocy, zaburzenia krążenia, kołatanie serca, zmiany w morfologii krwi, objawy parkinsonizmu (drżenia mięśni, maskowaty wyraz twarzy), „chód pingwini” – ostrożne poruszanie się z szeroko rozstawionymi nogami, ziemiste zabarwienie skóry, różowe i karminowe zabarwienie skóry.
W zależności od stopnia zatrucia tlenkiem węgla, mogą pojawić się takie objawy jak: pobudzenie, wymioty, utrata orientacji, postępujące zaburzenia świadomości, zaburzenia oddychania, mimowolne ruchy gałek ocznych, tzw. gałki oczne „pływające”, nierówność źrenic, przyspieszenie i zaburzenie rytmu serca, obniżenie ciepłoty ciała, drgawki, śpiączka, niekiedy zmiany skórne.
W przypadku ciężkich przypadków zatrucia może wystąpić: uszkodzenie pnia mózgu pod postacią sztywności ciała, niezborność, drżenie, upośledzenie mimiki, zaburzenia mowy, uszkodzenia mięśnia sercowego, wątroby, nerek, zakrzepowe zapalenie naczyń krwionośnych.
Jak postępować w przypadku zatrucia tlenkiem węgla?
– Wynieść zatrutego z miejsca narażenia z zapewnieniem własnego bezpieczeństwa (w razie potrzeby akcję przeprowadzi Państwowa Straż Pożarna, dysponująca odpowiednim sprzętem izolującym drogi oddechowe).
– Zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza.
– Wezwać pogotowie ratunkowe, konieczna pomoc lekarska.
– Jak najszybciej podać tlen.
– Jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie metodą usta – usta, aparatem AMBU oraz masaż serca.
– Unikać obciążenia wysiłkiem fizycznym.
Z dziennikarstwem byłem związany zanim osiągnąłem pełnoletność. Umiejętności nabywałem głównie dzięki własnej inicjatywie, ale też w lokalnych pismach. Od zawsze jestem zaangażowany w pomaganiu lokalnej społeczności. Zawsze dążę do tego, aby tworzone przeze mnie materiały były jak najwyższej jakości.