W sobotę 12 maja we wronieckim kinoteatrze miała miejsce piękna uroczystość z okazji 15-lecia programu Starszy Brat Starsza Siostra we Wronkach.
(Więcej o samym programie przeczytacie TUTAJ)
Z tej okazji koordynatorki, Hanna Siuda i Violetta Książek wraz z wolontariuszami i uczestnikami projektu, przygotowały uroczystą galę, podczas której podsumowano 15 lat ich wspólnej przygody z pomaganiem młodym wronczanom.
Profesjonalnie przygotowana gala oraz jej płynne prowadzenie, a także atrakcje przygotowane przez organizatorów, nie pozwalały zebranym gościom na choćby chwilę znudzenia i pozwoliły spędzić sobotnie przedpołudnie w radosnej i wzruszającej atmosferze.
Po przywitaniu przybyłych gości, prowadząca całą uroczystość Anna Walkiewicz odczytała tekst przybliżający misję i podsumowujący 15 lat programu.
Po krótkim przerywniku, podczas którego swój talent recytatorski zaprezentowała Kamila Henschke, przyszedł czas na wystąpienia oficjalnych gości. Byli wśród nich m.in. zastępca burmistrza Robert Dorna, Weronika Klimuntowska-Nawrocka – dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, Iwona Kląskała – zastępca dyrektora Miejsko-Gminnego Ośródka Pomocy Społecznej, Wojciech Waroś – przewodniczący Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Joanna Kubiak, występująca w imieniu dyrektora Zespołu Szkół nr 2 we Wronkach. Aby jeszcze lepiej przybliżyć panującą podczas spotkania atmosferę oraz oddać należny szacunek koordynatorkom programu, postanowiliśmy przytoczyć niektóre z wypowiedzi.
Robert Dorna:
Przyjmijcie proszę najszczersze gratulacje i wyrazy szacunku. Składam je w imieniu nieobecnego tu dzisiaj burmistrza Mirosława Wieczora, składam je również w swoim imieniu. To, co robicie jest piękne i niezwykle wartościowe. Pięć lat temu miałem przyjemność uczestniczenia w jubileuszu dziesięciolecia programu, bodaj w Łężeczkach odbywała się ta uroczystość. Zauważyłem, że program oprócz tego, że daje wspaniałe relacje, takie najgłębsze, bo rzeczywiście prawie rodzinne, to daje wszystkim zaangażowanym osobom niezwykłą energię, a nawet więcej. Ten program odmładza. I kiedy patrzę na koordynatorki programu, panią Violettę i panią Hanię, to ten fenomen młodnienia przez program jest najbardziej oczywisty. Moje drogie, jak program będzie Was z tą siłą i prędkością odmładzać, będziemy dla Was szukać wolontariuszy za jakiś czas, starszych braci i starsze siostry.
Weronika Klimuntowska-Nawrocka:
Wolontariat w programie Starszy Brat Starsza Siostra to była moja pierwsza praca. Tak, praca. Bo inaczej tego nazwać nie można. Praca, która wymaga ogromnego zaangażowania, oddania, empatii i zrozumienia. Zaangażowania, bo łączeni jesteśmy w parę z drugim człowiekiem i widzi tylko nas. Oczekuje, że ten czas, który mu oddajemy, jest na sto procent. Oddania, bo oddajemy siebie, swoją cząstkę, by zakiełkowała w tym małym serduszku. Empatii, bo czy mógłby istnieć wolontariusz, który jej nie posiada? Zrozumienia, bo każdy z nas jest inny i życie każdego z nas pisze nam różne scenariusze, a ten program łączy dwa różne światy, by wynieść z nich to, co najlepsze. To praca, za którą nie osiąga się korzyści finansowych, ale daje ogromną satysfakcję. Satysfakcją jest także dobre słowo od naszych przyrodnich matek – szefowych programu, Violetty i Hani, które stają na rzęsach, by co roku zachęcać kolejne osoby do pracy. Dziewczyny, dziękuję Wam dziś za te 15 lat oddanej pracy. Za to, że Wam się chce. Co roku znajdujecie w sobie tyle entuzjazmu, by zarazić nim kolejnych wolontariuszy. Za to, że spinacie kolejną i kolejną edycję, i macie mnóstwo pomysłów, by każdy rok był odmienną przygodą z wolontariatem. Nie wyobrażam sobie w tej roli i na tym miejscu nikogo innego. Wasze imiona zapisały się w historii tego miasta i utożsamiane są właśnie z tym programem – idealnie wprowadzoną ideą wolontariatu we Wronkach. Drogie koordynatorki, życzę Wam kolejnych i kolejnych urodzin, a także wytrwałości w dalszej pracy, satysfakcji z tego, co udało się Wam osiągnąć. Możecie spokojnie oglądać się za siebie i mówić głośno, że jako pionierki wykonałyście kawał dobrej roboty i pożytecznej pracy.
Następnie na scenie pojawił się Wojciech Waroś, który wręczył Katarzynie Kalotce wyróżnienie za najdłuższy staż. Pani Katarzyna pracuje jako wolontariusz nieprzerwanie od 9 lat. Sama wyróżniona tak oto, w pełnym emocji wystąpieniu, opisywała swoją przygodę z programem Starszy Brat Starsza Siostra:
Zmieniłam się ja jako człowiek, stałam się osobą otwartą, odpowiedzialną, poważną, która posiada perspektywy na życie. Zaczęłam wierzyć w siebie i w to, że mogę być dla kogoś ważna. Poczułam, że jestem osobą na właściwym miejscu, że praca z dziećmi jest tym bodźcem, który nakręca mnie do dalszego działania. Nie stałoby się to, gdyby nie one, dwie wspaniałe osoby, dwa anioły, nasze koordynatorki – Hania Siuda i Viola Książek. To właśnie one są motorem napędowym programu Starszy Brat Starsza Siostra. Mądrość życiowa, wsparcie, opieka, motywacja, liczne wspomnienia, a przede wszystkim radość i uśmiech, to właśnie taki pakiet wrażeń otrzymał od Violi i Hani każdy, zarówno mały jak i duży uczestnik programu. Każdy z nas mógłby dziękować za coś innego, jednak ja z tego miejsca chcę podziękować Wam drogie koordynatorki za wszystko, co dla nas robicie, a przede wszystkim za to, że jesteście.
Po podziękowaniach i gratulacjach, które w imieniu dyrektora Zespołu Szkół nr 2 złożyła Joanna Kubiak, na scenie przygasły światła, a na ekranie wyemitowany został krótki film. Film ukazujący misję pracy z dziećmi uczestniczącymi w programie oraz zapraszający widza do świata pełnego dobra, empatii i poświęcenia, jakim jest program SBSS.
Kolejne już podziękowania i kolejne bukiety kwiatów, tym razem z rąk Weroniki Klimuntowskiej-Nawrockiej i Wojciecha Warosia, koordynatorki przyjmowały z ogromnym wzruszeniem i łzami w oczach.
Następnie przyszedł czas na podwójny deser. Najpierw ten dla ducha, którym był stojący na wysokim poziomie występ wokalny Moniki Kijek. Ku uciesze nie tylko najmłodszej części publiczności, wroniecka wokalistka wykonała utwory z filmów animowanych takich jak Vaiana: Skarb oceanu, Pocahontas, Kraina lodu czy Król Lew.
Deser, ten słodki, czekał już na wszystkich gości w holu kinoteatru, gdzie po odśpiewaniu gromkiego „sto lat”, każdy mógł poczęstować się kawałkiem przepysznego tortu, a nawet dwoma.
W imieniu redakcji portalu mojeWronki.pl pragniemy podziękować za zaproszenie na ten przepiękny jubileusz oraz wyrazić wielki podziw za pracę włożoną w ten niesamowity projekt, a także życzyć wszystkiego dobrego na kolejne lata programu Starszy Brat Starsza Siostra. Drogie koordynatorki, drodzy wolontariusze, to miasto potrzebuje ludzi takich jak Wy!
